Giecz, jeden z głównych grodów monarchii piastowskiej obok Poznania, Gniezna, Ostrowa Lednickiego czy Łekna, wzniesiony został w 2. połowie IX wieku na południe od wymienionych warowni. Rozbudowa ośrodka przypadła na 2. połowę X wieku. Najazd księcia czeskiego Brzetysława oraz przesiedlenie mieszkańców grodu do Czech w 1039 roku zahamowały rozwój Giecza. Zniszczony gród odbudowano jednak i przywrócono do dawnej świetności. Do przełomu XIII i XIV wieku Giecz był siedzibą kasztelanii, po czym stracił swoje znaczenie na rzecz powstających w okolicy miast i popadł w zapomnienie. Z przeprowadzonych po II wojnie światowej badań wiadomo, że gród w Gieczu posiadał duże znaczenie strategiczne i odgrywał ważną rolę w wymianie handlowej. Bardzo dobrze zachowały się średniowieczne wały grodu dochodzące do 7 metrów wysokości. W jego wnętrzu, przy głównym wejściu, obejrzeć można kamienne fundamenty palatium i przylegającej do niego kaplicy pałacowej o formie rotundy.
