
W 1952 roku, a więc 5 lat przed formalnym utworzeniem Wielkopolskiego Parku Narodowego, zostało otwarte Muzeum Przyrodnicze w Puszczykowie. Muzeum powstało z inicjatywy ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Ludwikowo – Gustawa Spławy-Neymana, leśniczego z Puszczykowa – Antoniego Wiśniewskiego oraz kierownika Zakładu Bioekologii Leśnej IBL w Warszawie – Józefa Kostyrko. W 1998 roku, z uwagi na zły stan techniczny budynku muzeum w Puszczykowie, eksponaty przyrodnicze zostały przeniesione do siedziby Dyrekcji WPN w Jeziorach, gdzie w czterech salach przygotowano nową ekspozycję muzealną. W pierwszej sali zwiedzający muzeum mogą obejrzeć mapę plastyczną Parku oraz zapoznać się z informacjami ogólnymi, jak: historia starań o utworzenie Parku, pomniki przyrody, ekosystemy. Szczególną uwagę poświęcono leśnym zbiorowiskom roślinnym. W tej sali przygotowano również ekspozycję, dotyczącą geomorfologii – w gablotach umieszczono skały i minerały, a obok tablice dotyczące geologii oraz polodowcowej rzeźby terenu. W drugiej Sali znajdują się dwa ogromne akwaria z rybami jezior Parku. Część sali przeznaczona dla najmłodszego odbiorcy ukazuje w postaci dioramy fragment lasu z jego mieszkańcami. Trzecia sala poświęcona jest w całości zagadnieniom związanym z ornitologią. W gablotach przedstawiono ptaki oraz kolekcję jaj ptasich. Zwiedzający mogą zapoznać się również z rozmaitymi typami budek lęgowych. Czwarta sala ukazuje problematykę związaną z entomologią. W bogatej kolekcji owadów wyróżnia się duży zbiór motyli. W holu, barwne fotogramy ukazują wszystkie polskie parki narodowe oraz ich rozmieszczenie na mapie.